با توانایی تولید انبوه لباس در قرن بیست و یکم، ممکن است تصور اینکه لباس قرن نوزدهم چقدر ارزشمند است برای مردم دشوار باشد.

مدینگ ایلینوی: 1820-1900، در گالری راکپورت موزه ایالتی ایلینویز تا 31 مارس 2022 با 22 لباس به نمایش گذاشته شده است.

اریکا هولست (اریکا هولست) متصدی "مد ایلینوی: 1820-1900" گفت: "زیبایی واقعی آن این است که برای همه مناسب است."

"اگر شما تحت فشار زیادی هستید و فقط می خواهید به نمایشگاه بروید و لباس های قدیمی زیبا را ببینید، چیزهای چشم نواز زیادی در اینجا وجود دارد.همچنین مراحل ساخت پارچه و ساخت لباس و تعمیر لباس را به تفصیل معرفی کردیم.اگر می‌خواهید عمیق‌تر کاوش کنید، این داستان نیز وجود دارد.»

این نمایشگاه به هشت سال اول ایالت ایلینویز می‌پردازد، از جمله لباس‌های خانگی، کتانی و پشمی در دهه 1860، سربندهای بافته شده بومیان آمریکا در دهه 1880 و لباس‌های عزاداری در دهه 1890.

آنچه واقعاً غم انگیز است، لباس خواب متعلق به خانمی است که آن را در سال 1855 پوشیده است. این یک لباس بارداری است.هولست در مورد نوادگان موزه ایلینویز می گوید: «این چین ها را دارد.

این زن در سال 1854 عروس بود و در سال 1855 هنگام زایمان درگذشت. این پنجره بسیار کوچکی است که به ما امکان می دهد تمام این تجربیات زندگی و تغییراتی را که در این زن به سرعت رخ داده است درک کنیم.او نیز مانند او از دیستوشیا درگذشت.تعداد زنان بیش از حد است.

«از آنجایی که ما این پیژامه را داریم، می‌توانیم داستان او و داستان‌های مادران دیگری مانند او را ذخیره کنیم.تقریباً یک سال بعد از روز ازدواجش، او بر اثر دیستوشیا درگذشت.

شکل دادن به ایلینوی: لباسی که برده آزاد شده لوسی مک وورتر (1771-1870) پوشیده بود نیز از سال 1820 تا 1900 کپی شد. عکسی از دهه 1850 با همکاری اسپرینگفیلد و موزه تاریخ آفریقایی آمریکایی در ایلینوی مرکزی استفاده شد.

ما واقعا از داشتن آن خوشحالیم.این را مری هلن یوکم برای ما بازسازی کرد، او یک خیاط بسیار با استعداد است.

"هدف ما قطعاً این است که در محتوای نمایشگاه خود جامع و نماینده باشیم.متأسفانه، اساساً به دلیل تعصب سفید چندین نسل از متصدیان، ما لباس‌های آمریکایی آفریقایی تبار زیادی در مجموعه موزه نداریم.

ما نمونه ای در مجموعه موزه ایالتی ایلینویز نداریم.بهترین کار بعدی این است که به سمت تولید مثل عکس‌ها برویم.»

ایلینوی مد روز: 1820-19900 در موزه ایالتی ایلینویز در اسپرینگفیلد در ژوئیه 2020 به نمایش گذاشته شد و تا می 2021 در آنجا به نمایش گذاشته خواهد شد و قبل از اینکه به مرکز شهر لاکپورت منتقل شود تا نگاهی اجمالی به مجموعه میراث ایلینوی موزه داشته باشد.

هولست، که متصدی تاریخ موزه ایالتی ایلینویز در اسپرینگفیلد نیز هست، گفت: «موزه ایالتی ایلینویز دارای مجموعه بزرگی از منسوجات و لباس های تاریخی است.

«قبل از نمایشگاه، بیشتر این لباس‌ها هرگز به نمایش گذاشته نشده بودند.ایده اولیه این بود که همه این لباس‌های نفیس را در جایی که مردم ببینند به نمایش بگذارند.»

در طبقه اول ساختمان تاریخی نورتون در کریدور میراث ملی ایلینویز و کانال میشیگان، گالری راکپورت پشتیبانی اصلی را از مد ایلینوی: 1820-1900، توسط باشگاه زنان راکپورت ارائه کرد.

بسیاری از زنان با داستان هایی در مورد ساخت و تعمیر لباس ها و لباس هایی که در گذشته می پوشیدند مرتبط هستند.

«این موضوع ارتباط زیادی با میزان نیروی کار در لباس ها و روشی که مردم لباس می گیرند، دارد.در اوایل قرن نوزدهم، تمام لباس‌ها به‌ویژه در نیمه اول قرن نوزدهم به صورت سفارشی ساخته می‌شدند.شما آن را تعمیر کردید و اجازه دادید سال‌ها دوام بیاورد.»

اکنون فکر می کنیم لباس های ما یکبار مصرف هستند.شما برای خرید چیزی به فروشگاه می روید و 10 دلار خرج می کنید.اگر سوراخی در آن ایجاد کنید، آن را دور می اندازید.این یک سبک زندگی فوق العاده پایدار نیست، اما جایی است که ما به آن رسیدیم.

موزه ایالتی ایلینویز علاوه بر پایگاه اسپرینگفیلد و گالری لاکپورت، دیکسون هیل را در لویستاون نیز اداره می کند.

هولست گفت: «ما در سراسر ایلینوی، از شمال تا جنوب، از شیکاگو تا ایلینوی جنوبی، موزه هستیم.

ما سعی می کنیم داستان ها را تعریف کنیم و فرهنگ را در سراسر ایالت برجسته کنیم.ما می‌خواهیم مردم خودشان را در نمایشگاه‌ها و نمایش‌هایی که ما تولید می‌کنیم ببینند.»